與韓荊州書(李白)拼音版、注音及讀音
與韓荊州書拼音版、注音及讀音：
文學家：李白
yǔ hán jīng zhōu shū
與韓荊州書
bái wén tiān xià tán shì xiāng jù ér yán yuē:" shēng bù yòng fēng wàn hù hòu，dàn yuàn yī shí hán jīng zhōu。" hé lìng rén zhī jǐng mù，yī zhì yú cǐ yé!qǐ bù yǐ yǒu zhōu gōng zhī fēng，gōng tǔ wò zhī shì，shǐ hǎi nèi háo jùn，bēn zǒu ér guī zhī，yī dēng lóng mén，zé shēng jià shí bèi!suǒ yǐ lóng pán fèng yì zhī shì，jiē yù shōu míng dìng jià yú jūn hóu。yuàn jūn hóu bù yǐ fù guì ér jiāo zhīhán jiàn ér hū zhī，zé sān qiān zhī zhōng yǒu máo suì，shǐ bái dé yǐng tuō ér chū，jí qí rén yān。
白聞天下談士相聚而言曰：“生不用封萬戶侯，但愿一識韓荊州。”何令人之景慕，一至于此耶！豈不以有周公之風，躬吐握之事，使海內豪俊，奔走而歸之，一登龍門，則聲價十倍！所以龍蟠鳳逸之士，皆欲收名定價于君侯。愿君侯不以富貴而驕之、寒賤而忽之，則三千之中有毛遂，使白得穎脫而出，即其人焉。
bái，lǒng xī bù yī，liú luò chǔhàn。shí wǔ hǎo jiàn shù，biàn gàn zhū hóu。sān shí chéng wén zhāng，lì dǐ qīng xiàng。suī zhǎng bù mǎn qī chǐ，ér xīn xióng wàn fū。jiē wáng gōng dà rén xǔ yǔ qì yì。cǐ chóu nǎng xīn jī，ān gǎn bù jìn yú jūn hóu zāi!
白，隴西布衣，流落楚、漢。十五好劍術，遍干諸侯。三十成文章，歷抵卿相。雖長不滿七尺，而心雄萬夫。皆王公大人許與氣義。此疇曩心跡，安敢不盡于君侯哉！
jūn hóu zhì zuò móu shén míng，dé xíng dòng tiān dì，bǐ cān zào huà，xué jiū tiān rén。xìng yuàn kāi zhāng xīn yán，bù yǐ cháng yī jiàn jù。bì ruò jiē zhī yǐ gāo yàn，zòng zhī yǐ qīng tán，qǐng rì shì wàn yán，yǐ mǎ kě dài。jīn tiān xià yǐ jūn hóu wéi wén zhāng zhī sī mìng，rén wù zhī quán héng，yī jīng pǐn tí，biàn zuò jiā shì。ér jūn hóu hé xī jiē qián yíng chǐ zhī dì，bù shǐ bái yáng méi tǔ qì，jī áng qīng yún yé?
君侯制作侔神明，德行動天地，筆參造化，學究天人。幸愿開張心顏，不以長揖見拒。必若接之以高宴，縱之以清談，請日試萬言，倚馬可待。今天下以君侯為文章之司命，人物之權衡，一經品題，便作佳士。而君侯何惜階前盈尺之地，不使白揚眉吐氣，激昂青云耶？
xī wáng zǐ shī wèi yù zhōu，wèi xià chē，jí pì xún cí míng，jì xià chē，yòu pì kǒng wén jǔ shān tāo zuò jì zhōu，zhēn bá sān shí yú rén，huò wèi shì zhōngshàng shū，xiān dài suǒ měi。ér jūn hóu yì jiàn yī yán xié lǜ，rù wèi mì shū láng，zhōng jiān cuī zōng zhīfáng xí zǔlí xīnxǔ yíng zhī tú，huò yǐ cái míng jiàn zhī，huò yǐ qīng bái jiàn shǎng。bái měi guān qí xián ēn fǔ gōng，zhōng yì fèn fā，yǐ cǐ gǎn jī，zhī jūn hóu tuī chì xīn yú zhū xián fù zhōng，suǒ yǐ bù guī tā rén，ér yuàn wěi shēn guó shì。tǎng jí nàn yǒu yòng，gǎn xiào wēi qū。
昔王子師為豫州，未下車，即辟荀慈明，既下車，又辟孔文舉；山濤作冀州，甄拔三十余人，或為侍中、尚書，先代所美。而君侯亦薦一嚴協律，入為秘書郎，中間崔宗之、房習祖、黎昕、許瑩之徒，或以才名見知，或以清白見賞。白每觀其銜恩撫躬，忠義奮發，以此感激，知君侯推赤心于諸賢腹中，所以不歸他人，而愿委身國士。儻急難有用，敢效微軀。
qiě rén fēi yáo shùn，shuí néng jǐn shàn?bái mó yóu chóu huà，ān néng zì jīn?zhì yú zhì zuò，jī chéng juàn zhóu，zé yù chén huì shì tīng。kǒng diāo chóng xiǎo jì，bù hé dà rén。ruò cì guān chú ráo，qǐng gěi zhǐ mò，jiān zhī shū rén，rán hòu tuì sǎo xián xuān，shàn xiě chéng shàng。shù qīng píngjié lǜ，zhǎng jià yú xuēbiàn zhī mén。xìng wéi xià liú，dà kāi jiǎng shì，wéi jūn hóu tú zhī。
且人非堯舜，誰能盡善？白謨猷籌畫，安能自矜？至于制作，積成卷軸，則欲塵穢視聽。恐雕蟲小技，不合大人。若賜觀芻蕘，請給紙墨，兼之書人，然后退掃閑軒，繕寫呈上。庶青萍、結綠，長價于薛、卞之門。幸惟下流，大開獎飾，惟君侯圖之。
